ଆବର୍ଜନା

ସମଗ୍ର ବିଶ୍ବ ତ ଆବର୍ଜନାମୟ

ପ୍ରଶ୍ବାସ ନେବାକୁ ଲାଗୁଅଛି ଭୟ

କିଏ ସେଇ ଦୋଷୀ କୁହ ?

ଜଳ ପ୍ରଦୂଷଣ ମୃତ୍ତିକାର କ୍ଷୟ

ବିକାଶ ନାମରେ ଆଣୁଛି ବିଲୟ

ପ୍ରକୃତି ଆଖିରେ ଲୁହ ।

ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜୀବ ହୋଇ ମନୁଜର ମନ

ସଦା କରି ବୁଲେ ଧନର ସନ୍ଧାନ

ମରେନି ମନର ଆଶା,

ଗଢି ଚାଲେ କେତେ କାରଖାନାମାନ

ବଢି ଚାଲେ ପୁଣି ତେଲପକା ଯାନ

ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ନିଶା ।

ଯୁଆଡେ ଦେଖିଲେ ପଲିଥିନ୍ ଜରି

ଜୈବ ଅବକ୍ଷୟ ଅକ୍ଷମତା ଧରି

ଠାବେ ଠାବେ ହୋଇ ଠୁଳ,

ଦେଉଛି ସନ୍ଦେଶ ଯାଅରେ ସୁଧୁରି

କେହି ନୁହେଁ ମୋର ମୁଁ ନୁହେଁ କାହାରି

ପାଖେଇ ଆସୁଛି କାଳ ।

ହାଟ କି ବଜାର ଘର କି ମନ୍ଦିର

ନିଇତି ହୁଅଇ ନାନା କାରବାର

କୁଢକୁଢ ଆବର୍ଜନା,

କାଗଜ ରବର ଚୋପା ପରିବାର

ମଲାଜୀବଜନ୍ତୁ ଗାଈର ଗୋବର

ଭଙ୍ଗାଦ୍ରବ୍ୟ ଛିଣ୍ଡାକନା ।

କେତେ ଆବର୍ଜନା ମାଟିରେ ମିଶିବ

କେତେ ଖତ ହୋଇ ମାନ ବଢାଇବ

ଆଉ ଯାହା ଗଲା ରହି,

ଏ ଧରଣୀ ପାଇଁ ବିପଦ ଆଣିବ

ସେତେବେଳେ ନର ପ୍ରମାଦ ଗଣିବ

ପାରିବନି ଜମା କହି ।