वात्सल्याचा झरा

वात्सल्याचा झरा अंतरात वहातो

आईच्या मायेचे देवही गुणगान गातो

पिल्लासाठी झटत असते जी दिनराती

स्नेहधारेचा स्रोत जिच्यात अखंड वाहतो

स्वप्न उराशी बाळगून राबते अहोरात्र

मुलांचे कल्याण व्हावे हा एकच ध्यास

संस्कारांची शिदोरी मुलास ती देते

नाही होऊ देत नीतिमूल्यांचा ऱ्हास

आनंदी उत्साही नेहमीच राहते

घरादाराची बनते स्फूर्ती

मायेच्या पदरात लेकरास घेते

सहनशील ही वात्सल्य मूर्ती

संकटसमयी धावूनी जाते

घराचा तोल जाऊ देत नाही

मुलासाठी अश्रू ढाळते, सावरते 

दुःखासही कधी घाबरत नाही

नात्यांचा ओलावा जपते

प्रेमाच्या बंधनात बांधून ठेवते

बनुनी कस्तुरी गंध संसाराचा

जीवनाचा पंथ सुगंधी करते