pooja balkrushna sangale

Inspirational Others Children

3  

pooja balkrushna sangale

Inspirational Others Children

वास्तवातील बालपण.

वास्तवातील बालपण.

1 min
145


गावाकडची पोर आम्ही

मातीमध्ये लोळली .

विटीदांडू , लिंगुरच्या 

खेळता खेळता मात्र

पायांची बोटं सुद्धा फोडली ....


बापरे....! रक्त येतय म्हणून 

हार कधी ना मानली .

डाव पूर्ण करायचाय म्हणून

पुन्हा तीच माती बोटांवर सोडली ...


गमती, जमतीचे खेळ सारे 

कधी लंगडी तर कधी आराधरी . 

धावत सुटायचो मोकाट्यान

हाती मात्र आमच्या टायरची गाडी....


धडपडायचो , पडायचो

तरी पुन्हा उठायचो .

ह्या कमकुवत शरीराला मात्र

धडधाकट बनवायचो ....


कवड्या , गोट्यांचा डाव मात्र

अंगणात रंगायचा.

गल करून करून पडलेल्या खड्यांतून

पाय मात्र जपून टाकावा लागायचा ....


लपाछपीचा खेळ आमचा

तासोंन तास रंगायचा .

एक एकाला शोधत मात्र

सारा गाव हुंदडायचा...


गल्ली गल्लीत मांडलेले डाव

अख्खा गाव पोरांनी भरलेला असायचा .

आता ओसाड पडल्या त्या गल्ल्या 

तेव्हा तुडुंब भरलेल्या असायच्या ....


शेवटची पिढी ठरतोय आपण 

ज्यांनी मनसोक्त अनुभवल .

वास्तवातील बालपण 

आता एकच प्रश्न येतोय मनी

पुढच्या पिढीच काय पण ..? 


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Inspirational