वारा

तशी

वाऱ्याची मुशाफिरी 

सुरू असते 

अचूक

गाईच्या गोठ्यात हंबरतो 

वारा कुलीन वेळी

क्षितिजावर रंगांगाची 

उमटत असते जाळी 

कवीच्या ओळींवरून 

पळतो सुसाट 

पार करतो फुलांचा घाट 

तुडवत काट्यांची वाट...

वारा वाहताना नदीवरून 

काळजात भरून घेतो ओल

भिरभिरतो देवळाच्या पारीवर 

उत्तर शोधण्या गोल गोल...

रूपगर्वितेच्या बटांमध्ये 

वारा खोवतो धांदल

हलकेच कुरवाळून जातो

भावभोळी मलमल....

अतीव रड़वेल्या क्षणी

वारा गोंजारून काहीली 

वेदनेस संवेदनेची

देतसे सावली...

एकटाच वेडापिसा

वारा वाहतो दरीखोऱ्यात 

रानावनाच्या कुशीत 

माजोर तोऱ्यात...

वाऱ्यावर विरून जाई

कित्येक स्वप्न-कहाण्या 

भूत, वर्तमान, भविष्यातील 

अगणित चांदण्या !!!