उन्हाळा (वैशाख वणवा)

या गं वैशाख मासात,

ऊन तापत गं लई|

अंग घामान भिजता,

येते सावलीची सई||

होता उमारा घामारा, 

झाली काहिली अंगाची|

बिन पानाच्या झाडाला, 

फुटे पालवी उन्हाची||

काय नियतीचा खेळ, 

पान्हा फुटे गं झाडास|

झाड वेली सुकल्या गं,

 तरी कोंब फूट त्यास||

शेत नांगरून पाही, 

वाट येईल पाऊस|

डोळे वटारून जाई, 

आग ओकीत दिवस||

नाही झाडाला पालवी, 

नाही वेलीला सावली|

भर उन्हात तापते, 

शेतकऱ्याची माऊली||