तुझीच रूपे माऊली

सावित्रीची तगमग 

शिक्षणज्योत जागली

शेण अंगी सोसूनीया

ज्ञान ज्योती पेटवली

   कल्पना गरुडझेप

   उंच उडाली घेऊनी

   प्रुथ्वीवरच्या परीची

   आकाशाला गवसणी

झाशीची ती राणी लक्ष्मी

भासली रणरागिणी

पाठीशी बांधून बाळ

कर्तव्य जपे जननी

    राधा होऊनी क्रिष्णाची

    प्रेम फुलवित नेले

    मीरा ती मुरलीधराची

    विषही प्राशन केले

हिरकणी ती बाळाची

उंच बुरूज चढली

मायेचा उच्चांक गाठी

अशी प्रेरणा घडली

     आदिशक्ती, महामाया

     उज्वल ते रुप तुझे

     तुझ्याच चरणी लीन

    होऊनी तुझ्यात साजे