खरी निरागस दिवाळी
खरी निरागस दिवाळी
नुसत्या हसऱ्या दिवाळीचे भाव
चेहऱ्यावर ओसंडून वाहत होते
कुणी गर्भश्रीमंतीत आकंठतेने
मनमर्जीने चिंबचिंब नाहत होते
बोलक्या गरिबीचे हास्य निरागस
कुठे तरी हसरे फुलत होते
कुठे श्रीमंतीचे दिवाळी वारे
निरागस लेकरे झेलत होते
घेऊनी फुलझड्या हाती गोजिरे
गरिबीच्या प्रकाशात चमकत होते
निरागस बालपणातील दिवाळी
भाबडे अजुनच उजळवत होते
पाहुनी बाजारी कपड्यात बाहुल्या
नागडे लेकरू कळवळत होते
ईश्वराचा पाहूनी हा भेदभाव
माझे मन मात्र तळमळत होते
गरिबीचे दाहक चटके सोशीत
फटाक्यांचे मोती उडवीत होते
सारे दुःख सारून बाजूला
जीवनाचे गणित सोडवीत होते
निरागस ते सोशिक बालपण
गरिबीच्या उंबरठ्यावर रांगत होते
गरीब श्रीमंतीची तमा न उरी
दीपोत्सवाची कहाणी सांगत होते..