श्रावणसरी

श्रावणसरी बरसून

सुखावल्या अंगणी

अवखळ वाऱ्यासंगे 

घेऊनी सुखाची पर्वणी

  बिलगली मीच मला

  बेधुंद होऊनीया मनी

  श्रावणसरींच्या स्पर्शाने

   सुखावली ही धरणी

चिंबचिंब पानफुले

हिरवळ विसावली रानी

पशूपक्ष्यांची साद 

घूमू लागली काननी

   मन वेडावले माझे

   नयनरम्य नजाऱ्यानी

    साद घातली मजला

   खळखळ वाहत्या झऱ्यानी

मन अवचित कधीतरी

भिजे पावसाच्या सरींनी

उडली ही छत्री माझी

जाहली मोकाट हरिणी