रंगबावरी
रंगबावरी


जी गुलाल उधळण केलीस तू ,
तो माझ्या शृंगाराचा एक-भाग झाला . . .
उघड्या डोळ्यांच्या काटेरी पट्यात मला तुझा 'आभास' झाला. . .
'आभासा' पेक्षा खरा 'भास' च बरा, तोच तुझ्या आयुष्याचा मंत्र खरा. .
रात्रीच्या अंधारातला तू दिवा तेवतो सदा. .
तेव्हा माझ्या चंदेरी दुनियेत तू सोन्याचा स्पर्श लखाकलेला शोभतोस बरा . . .
एकटेपणाची मोठी पोकळी निर्माण झालेली. .
तुझ्या आधी असण्याची अर्थ कारणे वजा झालेली. .
स्पर्श न दिलेल्या प्रेमाची आता खऱ्या अर्थाने सबब मिळाली. . .
कित्येक वेळा रंगीत स्वप्नाचा पाऊस पडला..
मन मारण्याचा हाच ठाम मुद्दा ठरला. . .
थापा मारण्याच्या याच प्रकाराला मी प्रेमाचा गुन्हेगार मानला. . .
मग पलटले हळू-हळू मन . . .
झाले माझे मतपरिवर्तन , तुझ्याविना असह्य झाले जीवन. . .
हेच होते गमक , आपल्या मैत्रितील अतूट नात्याचे सौन्दर्य विश्लेषण !
उघड्या डोळ्यात भरले होते मी काजळ ,
तू भरलास त्यामध्ये खरा 'रंग' . .
म्हणून मज वेडीच्या प्रेमात जुळून आले 'सप्तरंग'. . .
आता कुठल्याही मोजमापाची गरज नाही. .
कारण तू नेहमी प्रेम जपले स्वार्थ नाही. .
आता वाटते एक सुरीच्या माझ्या प्रेमाला नुसत्या देहाची गरज नाही. . .
लोकं म्हणतात आंधळं असतं प्रेम,
मी विचारते डोळस असून फायदा काय ?
मज आंधळीला तुम्हा लोकांच्या सहानुभूतीची गरज काय ?
पण तुझ्यापुढे मी सुद्धा सपशेल हरली . .
माणुसकीची कदर आता मला सुद्धा उमगली . .
आणि तुझिया सोबत ही 'रंगबावरी' कायमची उजळली. . .