रहस्यमयी कोडे

गुंतले धाग्यात धागे

आयुष्य सुटले मागेच मागे

माती उडवत्या वाऱ्यासंगे

हवा मळक्या रंगात रंगे....!

नभात जेव्हा घन दाटे 

नेत्रीचा सागर धास्तीने आटे

रोपट्यास फुलाच्या काटेच काटे

का इंद्रधनुही रंगहीन वाटे....!

शांतता एक भ्रमच हा रे

हृदयी भुकंपाचे असंख्य हादरे

मस्तिष्कातले वादळवारे

स्वहस्ते विध्वंसित स्वतःचे निवारे....!

कथानक कथेचा लिहुनी खोडे

तुटलेल्या तारा सोडण्यास जोडे

थोडे स्थिर पण अस्थिर थोडे

मन हे माझे रहस्यमयी कोडे....!