रात्र निरव
रात्र निरव
रात्र निरव
त्यात एकटे उदास मन।
काही उबदार
तर काही गोठवणारे क्षण।
अपेक्षेत झुळूक
वाहतो बोचरा वारा।
अशांत चित्ताला
कुठे मिळेना थारा।
नजरेत आकाश
मुक्त ताऱ्यांनी सजलेले।
अन् चंद्र एकाकी
क्षण दवांनी भिजलेले।
एक तुटलेला तारा
स्वतःस जाळणारा।
जळता जळताही
इच्छा पूर्ती करणारा।