फुलपाखरू..

पिवळ्या रंगाच ते ,

इवलस फुलपाखरू

ज्याच्या मागे,बालपणी

धवायचे मी दुडू- दुडू..

तसे तर फुलपाखराच्या

असे विविध छटा..

पण पिवळ्या फुलपाखरासाठी

तुडवायचे मी अनेक रान वाटा..

क्षणातच जमिनीवर,

तर,फुलाच्या पाकळीवर कधी. .

माझ्या पावलाची चाहूल लागताच,

भुर्रर्रर्कन झेप घेई नभी..

काळाच्या ओघात फुलपाखरू

माझ्यापासून दूर झाल

पण आजही कधी जवळ भिरभिरलं

तर मन प्रफुलित होत..

अन्, बालपणच्या आठवणीत,

मन रममाण होऊन जात.