पाऊस तराणं भिन्न भिन्न

पागोळ्यांचा षड्ज, ढगांचा मेघमल्हार घुमतो

मयुर नर्तनासम सरींचा थुईथुई खेळ रंगतो

पशूपक्षी, झाडेवेली, डोंगरदऱ्या शुचिर्भूत करतो

नभाचं धरती मिलन, प्रसन्नशी हिरवळ रंगवतो //१//

तुषारांचा मुकूट माथी, पावसात हुंदडत मिरवतो

एका छत्रीत हातात हात घालून हृदयात स्पंदतो

नजरेची भाषा नजरेने टिपत, प्रेमीजनांत बहरतो

अवखळ धारा झेलत अंतरीचं गुपित सांगतो //२//

भेगाळलेली धरती, थेंबाथेंबानं तृप्त होते

मृद्गंधानं साऱ्या तनामनाला, सृष्टीस मोहविते

एकेका रोपांसंगं बळीराजा आपलं काळीज पेरतो

शिवारी फुलणारं हिरवकंच लेणं पाहत विठूनाम घेतो //३//

दीनवाण्या चंद्रमौळी झोपडीतून पाऊस ठिबकतो

फाटक्या तुटक्या संसारातील तो लाचार जगतो

एवढासा निवारा ठायीठायी पोचलेल्या भांड्यांनी व्यापतो

चिरगुटं, ठिगळांची लक्तरं पावसात भिजवतो //४//

फुटपाथवरचं कणाकणाने मरणासन्न जगणं

नुक्कडवरच्या भजीच्या वासानंच पोट भरणं

थंडीनं काकडणाऱ्या, देहामनाचं कलकलणं

पावसाच्या थेंबाथेंबांचा छळवादी मार खाणं //५//

अस्सं असलं तरी, खुळावतं साऱ्यांनाच त्याचं येणं

ग्रीष्म ऊन्हाने सृष्टीची काहिली तृप्तावते त्याच्या येण्यानं

कोरडेठाक पडलेल्या नद्यानाल्यांचं खळाळत वाहणं

पाऊस पडताच धरेचे अन्नब्रह्म पुजेचे असिधारा व्रत घेणं //६//