पाऊलखुणा

प्रेमाने हौसेने उमटवल्या होत्या,

समद्र किनारी वाळू मध्ये पाऊलखुणा.

माहित होत असणार हे क्षणिक.

लाटे सह मिटणार होत्या पुन्हा पुन्हा.

म्हणाली होतीस तेव्हा अशीच ,

पाऊले उमटत येईन, आयुष्यात तुझ्या.

हरवली तू अन् मिटलया त्या पाऊलखुणा.

पापण्याआड लपवत असतो मी,पाऊस जुना पुराना.