नोकरी करणारी आई

आजची नोकरी करणारी आई 

तारेवरची करत असते कसरत

घर संसार अन् ऑफिसची नोकरी

याचा तोल सांभाळून झाली आहे त्रस्त

जीव जरी मेतकुटीला आला तरी

सदैव कुठल्या ना कुठल्या कामात

असते व्यस्त

अर्धे लक्ष असतं तिचं घरात

तर अर्धे लक्ष तिचं ऑफिसच्या कामात

म्हणून नाईलाजाने बाळाला ठेवावं

लागतं पाळणाघरात

कामावर जाताना बाळ असतं

गळा काढून रडत

कितीही आमिषे दाखवली तरी

रडायचं नाही थांबत

क्षणभर मनात येतो विचार तिच्या

कशाला हवं ऑफिस, कशाला हवी नोकरी

रोज रोज कामावर जाताना बाळाला

रडविणारी मी कसली आई

माझ्यासाठी बाळच आहे सर्वकाही

दुसऱ्या क्षणीच मन मात्र पालटतं

बाहेर वाढली आहे महागाई

बाळा तुझ्याच भविष्यासाठी

करते आहे मी सर्वकाही

उद्या तुला मिळाव्यात सर्व सुखसोयी

म्हणूनच जिंकायची आहे मला ही लढाई

हळवं मन करते कर्तव्य कठोर

अन् पाऊले निघू लागतात ऑफिसला जायला

दु:खाने, वेदनेने उर येतो भरून

कासावीस होत मन व्यथित अन चिंतीत

ऑफिसला गेल्यावर उशीर झाला

म्हणून बाॅस म्हणतो

आजकाल लक्ष नाही तुमचं कामात

थकून भागून घरी कामावरुन आल्यावर

बाळाला घेते ती लगेच जवळ

कानी येते कुजबूज अन् कडवट बोल

आजकाल अजिबात लक्ष नाही हीचं घरात

दोन्हीकडून होते तिची कुचंबणा

त्याला ती तरी काय करणार

एक नोकरी करणाऱ्या आईचं

द्विधा झालेलं वेदनेने तडफडणारं 

मन कोणीच नाही ओळखलं

मोठ्या झालेल्या बाळाला सुद्धा

नाही दिसलं, सूड उगवला त्याने

आई नकोशी झाली त्याला

लहानपणी ठेवले होते पाळणाघरात

म्हणून त्याने मोठेपणी आईला

ठेवले वृद्धाश्रमात

काय तिच्या नशिबी दैवगती

कुणीच समजून घेतले नाही तिला

अहो कुणीच कशाला, तुम्ही आम्ही

सर्वजण समजून घेऊ या तिला

हात जोडून सर्वांना हीच करते

कळकळीची विनंती