प्रेमाचा झूला

रोज होत होती आपली भेट

विचारपूस ही आपुलकीची

जुळून येत होते आपले सुर

नकळत प्रेमबंधनाने

तुझी माझी नजरा नजर होता

संकेत प्रीतीचा कळला

नजरेची भाषा जाणून

हृदयात बहर प्रीतीचा फुलला

केले घायाळ मजला

तार मनीची तू छेडून

तुझ्या सहवासात जात होते

सारे काही विसरून

नजरेचे इशारे तुला कळले

हृदयातले भाव तुला समजले

स्पर्शातील भाषेचे शब्द तुला उमजले

प्रीतीच्या झुल्यावर प्रेम फुलले

कधी झाले मीच तुझी

नाही कळलेच मला

सुर आपले जुळले

माझा श्वास , तुझा श्वास

एकरूप तोच झाला

कर स्वीकार प्रेमाचा

जीव तुझ्यात गुंतला

प्रीतीच्या झुल्यावर झुलण्यासाठी