निळा सूर्य

या धरतीवर आली कितीतरी , नररत्ने ती जन्माला

परी न भिमासम दुजा , यासम हाच घडला

स्वकर्तुत्वाने अथक प्रयासे , विश्वात चमकला

बुद्धाचा हा निळा धम्म ध्वज आसमंती फडकला ।।१।।

रात्रीचा करुनि दिवस , विद्या व्यासंग जोपासला

परदेशी जाऊन , प्रसंगी एका पावावर राहिला

वकिलीची सनद घेऊनि सूर्य मायदेशी परतला

न्यायासाठी एक होऊनि सभागृही आग ओकला ।।२।।

हाक ऐकुनी दलितांची , चवदार तळ्याचा लढा दिला

तळे अन काळाराम मंदिर, दलितांसाठी खुला केला

नवविचारा नवभाकिता , दलित उद्धारीला

शिक्षणाची ज्योत पेटवून,नेली शिखर वैभवाला ।।३।।

राज्यघटना लिहून भारताचा शिल्पकार मिरवला

भिमाईचा पुत्र हा महान , भारतरत्न गौरविला

एक ध्यास एक आस , बांधवांसाठीच झटला

कोटी कोटी प्रयत्नांनी , राखली ती अस्मिता ।।३।।

भीमाच्या या निळ्या झेंड्याचा, मान आम्ही राखतो

हृदयात ठेवुनी आस तुझी ही , ज्ञान कवेत घेतो

धम्म दीप देई प्रकाश , नित सत्य मार्ग दावितो

महाज्ञानी महामानवाला आम्ही सर्व वंदितो ।।४।।