मीच त्याचा मारेकरी
मीच त्याचा मारेकरी
एकटाच हा सागर
दूर राहिला किनारा
नाही ओहोटी भरती
नाही उरला सहारा...
होता कधीतरी येथे
सहवास या लाटांना
गेला दूर तो किनारा
देण्या भेट त्या घाटांना...
शांत वाराही इथला
अचेतन तो वाटला
श्वास माझा हरवला
कंठ उरात दाटला...
निर्विकार हा सागर
आज खूपच रुसला
गेला दूर किनारा तो
डाव कोणी हा पुसला...
आजवर जेथे गेलो
मीच त्याचा मारेकरी
नाही कळले कोण मी
कशी आली ही लाचारी...
केला दूर किनारा मी
मनातल्या सागराचा
गेलो पोहत सागर
अनामिक यातनांचा...