मेळ दागिन्यांचा

गोड गोजिरे लुटुपुटीचे

झाले भांडण आज दागिण्यांचे

गुपचूप मी एकत होते त्यांचे

लपून कोनाड्यात बोल साऱ्यांचे

आज भरली होती सभा दागिण्यांची

साऱ्यांची रंगत चढली बोलण्याची

कोण श्रेष्ठ कोणास मागणी मोलाची

कोणास मान कोण किती तोलाची

चंद्रहार अन् राणीहार होते एटीत

बोरमाळ अन कठींमाळ होते डोलत

मराठमोळी ठूशी अन् पांचाली सोबत

मंगळसुत्रातले काळे मणी खुदकन हसत

बांगड्या आणि पाटल्यांची होती खणखण

कर्णफुले हुजूर,पानबाळ्या सोण्याची खाण

नथ आणि बिंदी बोर म्हणती आमचा मान

नथ म्हणे मीच सौंदर्याची शान

भांगसर वेणी आंबाड्यातील फुले

अग्रफुल बोले माथ्याच्या मध्यभागी झुले

वेणीच्या प्रत्येक पेरात चमकी डोले

भांगात मळवट माझे स्थान बोले

हळदकुंकू म्हणती आम्हास मान कपाळी

गजरा म्हणे मज साऱ्या केसात माळी

नवरत्न हार म्हणे मी सजलो गळी

ओठांची लाली बोले मज शेजारी खळी

साऱ्यांचे चालले उणेदुणे असे

अंगठी तोऱ्यात बोटावर बसे

कंबरपट्टा अन् छल्ल्याची रूणझुण

चाळ पायातली वाजे छणछण

तोडे, जोडवे पायात लई भारी

अंगठा मासोळीची मजाच न्यारी

पंच जोडव्याची पायी सणवारी

पायी पैंजण घाले प्रत्येक नारी

काजळाची ऐकू आली कुजबूज

नखरंग घालीत होते हळूवार गुज

मैफल जमली रंगत वाढली आज

मी एकत होते साऱ्यांचा आवाज

सारे आहेत येथे आज समान

मी देते रीतीरीवाजा प्रमाणे मान

तुम्ही माझी आवड देता मज भान

प्रत्येक दागिना आहे माझी शान