माणसात माणूस असतो...

आई तुझ्या चरणी मी

विनम्रपणे झुकलो आहे,

माणसात माणूस असतो

एवढे मी शिकलो आहे...

माणसाची जात न्यारी

माणसाचा धर्म न्यारा,

सोनं ढोंग माणसाचे

रंग बदलू सरडा बरा

मानवतेची शिकवण देऊन

मी पण शेवटी थकलो आहे...

बोलतो एक, चालतो एक

एकमेकांना मारतो मेक,

स्वतःच्या भल्यासाठी

दुसऱ्यावरती दगडफेक

अशा लोकांच्या विरोधात

खंबीरपणे उभा मी ठाकलो आहे...

कुठवर बघून गप्प राहायचं

अन्याय तरी कुठवर साहायचं?

आता ठरवलंय लढत राहायचं

सत्यालाच साथ द्यायचं

पेटविण्या दिशा दाही

मीच मशाल घेऊन उठलो आहे...

लेखणीची घेऊन तलवार

पाखंड्यांवर करण्या वार,

विजयपताका खांद्यावर

ना मज भय ना हार

दूर करण्या अंधारास या

मीच आता पेटलो आहे...

क्रांतीची माझी भाषा

पेटून उठल्या दाही दिशा,

तिमीरातूनी तेजाकडे

ये भास्करा, ये प्रकाशा

घडविण्या इतिहास नवा

दंड मी ठोकलो आहे...