Library
माझे हरवलेले बालपण
माझे हरवलेले बालपण
वाटे मज फिर फिरूनी व्हावे,
सान, सान अन् सानची व्हावे.
मम मातेच्या मऊ स्पर्शी त्या ,
हलके हलके हरवूनी जावे.
मधूर तिच्या त्या गीता संगे,
स्वप्नाच्या त्या गावी जावे.
वाटे मज फिर फिरूनी व्हावे,
सान, सान अन् सानची व्हावे.
स्वप्नांच्या त्या गावा मध्ये,
मम तातांचा वाडा होता.
वाड्या संगे भवताली तो ,
फळा फुलांचा बाग ही होता .
बागेच्या त्या मधोमधी रे,
थोर असा तो वृक्ष ही होता.
त्या वृक्षाच्या पारंब्यासह,
वाटे बालपणा झुलवावे .
वाटे मज फिर फिरूनी व्हावे,
सान, सान अन् सानची व्हावे.
वृक्षाच्या त्या छायेखाली,
लपाछपीचा डाव ही रंगे.
लपाछपी च्या डावा मधले ,
सखे सोबती हरवून गेले.
शैशवास ही घेऊन गेले ,
सांग तरूवरा देशील कारे
बालपणीचे सुख ते न्यारे...
वाटे मज फिर फिरूनी व्हावे,
सान, सान अन् सानची व्हावे.
नसे आता तो वृक्ष ही थोर ,
नसे आता ते शैशव गोड.
हुरहुरणारे मन ते सांगे,
मोठे झालो काळा संगे.
बालपणीचा काळ सुखाचा ,
कुठेतरी तो संपून गेला .
नाही आता मागे जाणे,
स्वतः स हरवून पुढेच जाणे.
वाटे मज फिर फिरूनी व्हावे,
सान, सान अन् सानची व्हावे.
