वाढदिवस आबांचा

गेली होती शब्द फुलांच्या बागेत, 

वेचायची होती छान छान फुले चार ,

हाती आली तीच वेचली , आबा ,

तुमच्यासाठी केला त्याचा हार.

माणुसकी जपणारे , माणसं जोडणारे, 

जोडलेल्याना टिकवणारे आबा आमचे थोर,

काव्य पुष्प बहरेल कसे ,

मनी त्यांच्या असे सदैव घोर .

चुकलो तरी सावरून धरणारे , 

कधी न रागवणारे आबा .

प्रेमाची सावली देणारे ,

आपलेच वाटणारे आमचे आबा .

वाढदिवशी तुमच्या आबा ,

स्वामी समर्था पुढे पसरून पदर,

मागणे एकच मागते आता ,

जगो आबा वर्षे शंभर आणि चार