कविता माझी ओळख

शब्दांच्या तेजाने ओळी प्रकाशल्या 

भावनांच्या सौंदर्याने लेखणीतून सजल्या  

सुखदुःखाच्या सरीत अविरतपणे बरसल्या

 प्रेमाच्या काव्यातून कधी हसल्या 

विरहाच्या वेदनेने कधी पाणावल्‍या  

 शब्दरूपी उमललेल्या

 फुलांची बाग ही 

मनात माझ्या सजली 

कळलेच नाही कधी 

ही ओळख बनली

मी लिहत गेले अन्  

कविता बनत गेली  

लेखणीस धार देऊन

उतरविल्या मग भावना

 कागदावरती शब्द जणू

शिल्पमोती लेवून गेली  

 

कविताच बनली माझी ओळख

शब्द बनले सोबती

 मनाला समाधान, ओठांवरती हास्य 

मनातील काळोख ही नेहमी दूर करित गेली  

प्रत्यय लेखणीचा आता 

 कळला मला 

भविष्याची सुखद वाट 

ही निश्चित सुचवून गेली..