झोप..कवीची..!

झोप लागली कवीला बाबा

आज भाग्याचा दिन मी पाहिला

बारा वाजताच कवी कसा झोपतो

याचा दृष्टांत मज झाला...

लेखणी झिजवता झिजवता

स्वप्न उरासी कवी एक जपतो

माझ्या कवितेला वाचक मिळावा

याचीच करुणा तो भाकतो...

रात्र रात्र जागून तो काढतो

अनभिज्ञ स्वप्नामागे धावतो

शब्दांच्या पलीकडचे सदा पाहतो

आणि कागदावरी ते लिहितो...

वाटते त्यालाही कोणीतरी

स्वप्न त्याचेच पुन्हा पहावे

पाहता पाहता आनंदित व्हावे

आणि कवी होऊनी जावे..

आज घडलेच वेगळे

कवीचं वाचक झाला अन्

पटकन निद्रेत सुखावला

बरे वाटले कवी स्वप्नी वाचक झाला...!!!