हंबरडा

दारात कुणाच्या रडतय गं हे गोजिरवाणं लेखरू

प्रेमास भुकेला आईच्या फडफडतयं गं पाखरू

मला जन्मुनी माझे आई

दोन दिस भी झाले नाही

तुझ्या दुधाच्या धारेने

माझे ओठ भी भिजले नाही

अग सांग कुणाच्या कुशीची छाया मनावर मी पांघरू

प्रेमास भुकेल्या.......

मला वाटते माझे आई

मी रांगत रांगत जावं

अन् वळून तुझ्या कुशीत गं

मी धावत धावत यावं

अवघडलो जर का वाटेत तर मी बोट कुणाचे धरू, प्रेमास भुकेल्या.......

प्रेमाच्या भुकेला रे राजा

पोटाची आग विझवते

तु रडतोस आपुल्या दारी

माझ मन ही तिकडे रडते

सांज होईल तेव्हा राजा मी परतेल नको हे विसरू, प्रेमास भुकेल्या.......