हिरकणी

काय बोलाव त्या प्रराक्रमावर 

जीन कातडी पांघरली त्या खडकावर ||१||

भळभळणार रक्त सुद्धा 

खडकाला सोसलं नसेल  

मातेचं मातृत्व त्या 

कड्यासंग लढल असेल ||२||

लेकरांच्या भुकेने ती 

सरसर खाली येत होती

लुगड्याची चिंधी ती  

दोरी म्हणून घेत होती ||३||

अंगावरल्या जखमा 

रात्रीपेक्षा भयाण होत्या

तिच्या धडसासमोर 

साऱ्या वेदना शमावल्या होत्या ||४||

 अंगभर मायेचा पाजर घेऊन 

ती उभा गडकडा उतरली

तिच्या जिद्दीसमोर काळी रात्र हरली

लेकराच्या प्रेमापोटी 

हिरकणी माय शुरासम अवतरली ||५||