गेले ते दिन गेले
गेले ते दिन गेले
आजकालचे भाऊ-भाऊ
झाले आता पक्के हाडवैरी |
बालपणी हेच एकमेकांची
खायचे उष्टावलेली चिंच-कैरी | |१| |
आता त्या दोघांमधून साधा
विस्तवही नाही म्हणे जात |
हेच पूर्वी एकमेकांवाचून
नव्हते मुळीच काही खात | |२| |
बोलणं तर दूरच साधं पहाणं
सुद्धा एकमेकांना झालंय दुर्मिळ |
पूर्वी एकमेकांच्या सुखासाठीच
यांचाच तुटायचा जीव तीळ-तीळ | |३| |
बालपणी आई-बाबा दोघांनाही
होते सारखेच जीव की प्राण |
आई-वडीलांंच्या शरीरात त्यांना
समजवायला नाही उरले त्राण | |४| |
बहिणीसाठी भाऊ नेत्रज्योती दोन
होता दोघांना तिचाही खूप लळा |
आता वाट पाहून थकते भावांची
टपकतात नेत्री आसवं घळघळा | |५| |