दिलासा...

आलास आज आहे तू थांब ना जरा

बोलून घे मनाचे होऊन बावरा

हो पाळला जरासा मी हट्ट मानते

थकल्या वयात वाटे भेटेल आसरा

भारावली तुझ्यावर माझीच चूक ती

प्रेमात आसवांचा हा लाभला झरा

जखडून बंधनांनी कित्येक राहीली

पाहून तृप्त झाली मी आज चेहरा

छळतो तरी किती रे एकांत सारखा

आता जरा दिलासा मज लाभला खरा