का आंधळा तरी तू
का आंधळा तरी तू
या सागरी कितीसा पाणी भरून आहे
पण वाटण्यास पाणी तोही अडून आहे
पाहून माणसांची बेकार लालसा ही
त्या सागरात पाणी खारे बनून आहे
मोजून दाम घेतो माणूस आज पाणी
काही हिशोब आता बाकी अजून आहे
विध्वंस जंगलांचा सोचून काय केला
अंगार उष्णतेची पुन्हा दबून आहे
थोडे करून काही फेडून पाप घेऊ
कारण निसर्ग आता कंबर कसून आहे
काही जबाबदाऱ्या आहेत माणसांच्या
पण धूळ मी पणाची भारी चढून आहे
बघ तापतो 'शशी' ही दरसाल केवढा हा
का आंधळा तरी तू सारे बघून आहे