चिव चिव चिमणी
चिव चिव चिमणी
चिव चिव चिमणी
आली माझ्या दारी
म्हणाली माणूस शहाणा
होईल का आता तरी?
सिमेंटच्या या जंगलात
जीव माझा घुटमळतो आहे
मोकळा श्वास घ्यायला
जागा मी शोधत आहे
अंगणात माझ्यासाठी
घास देणारी परी कुठे दिसत नाही
अंगणात धान्य निवडणारी
माऊली घरातच व्यस्त राही
मोबाईलच्या लहरींनी
जीव आमचा जातो आहे
मोबाईलवेड्या माणसा
तू का आमचा अंत पाहतो आहे?
वेळ अजूनही गेली नाही
आम्हांला वाचवण्याची
नाहीतर तुमची चिऊ राहील
आठवण केवळ भूतकाळाची