भीक

आहे तिथेच हा श्वास थांबावा

नको भीक मला या जगण्याची

खूप पाहिले नि शब्द सोसले

पाठीमागून फक्त गाऱ्हाणेच ऐकले

आपले म्हणून ज्यांना जपले

त्यांनीच सर्वात आधी परके केले

सारे विसरून जायचे मनास समजावले

सोबतीला मात्र माझ्या कोणीच नाही राहिले

एकटीला ही नाही नीट जगू दिले

वाह रे दुनिया तुझी ही दुनियादारी

मी एकटीच होते अन् एकटीच राहिले

नको आता सोबत कोणत्याच नात्याची

आयुष्याच्या मैफिलीत रंग सारे माझे

अंग चोरुन सावरून बसले

कोणास दाखवू त्यांची शोभा

आता इथे न कोण उरले

आहे तिथेच हा श्वास थांबावा

नको भिख मला या जगण्याची