बाप

बाप नावाचं एक झाड 

आता खूप थकलय 

निष्पर्ण अबोल 

खूपच सुकलय 

पक्षी गेले दूरदेशी 

पुर्वीचा तो आधारवड 

स्वत:साठी आधार शोधतय 

एकच ठेऊन आशा मनाशी 

नजर लावून असते आकाशी 

कधीतरी परततील पिलं 

पुन्हा आपल्या घरट्याशी