आक्रोश निसर्गाचा

आक्रोश निसर्गाचा ,

आता माणसाला लागलाय कळू....

ढगांच्या डोळ्यातून मोठ्याने,

आता अश्रू लागले आहेत गळू..||१||

झाडा वेलींचा वध करून,

माणूस घर आपले बांधतोय...

झाडे लावा, झाडे जगवा,

हे ही जनास सांगतोय....(दुटप्पी भूमिका ) ||२||

निसर्गाचे अवयव आहेत,

सागर, झाडे अन धरती ..

हिशोब याचा द्यावाच लागेल तुला,

जेंव्हा जाशील तू वरती...||३||

माणूस चुकतो तेंव्हा निसर्ग कोपतो,

हे उशीर झालाय कळायला......

निसर्गाचे संवर्धन जर झाले नाही,

तर लाकडं ही मिळणार नाही जाळायला...||४||