आई अम्बे
आई अम्बे
आई अम्बे जगदंबे
साद घालते मी तुला
पाव माते तू ग आता
संकट आले जगाला
मानव कठोर झाला
बुद्धीचा नाश पावला
किती वाईट बनला
तो जगी दुःखी झाला
वाईट कर्माची देऊनी शिक्षा
चांगल्यांचे कर कल्याण
तुझे गुणगान गाऊनी आंबे
प्रसन्न होईल हे भक्तिमय मन
तुझे अस्तित्व कळू दे
मन मानवाचे घाबरू दे
विलंब नको लावू आता
मानवी कर्माचे फळ दे
धाव पाव आई अम्बे
न्याय दे आज मला
चांगले कर्म करुनी
मानव दुखी का झाला