आभास हा

केव्हाची आस घेऊन बसलो आहे

केव्हा ची साद देऊन बसलो आहे

तुझ्या येण्याची वाट पाहतो आहे

तुझ्या भेटीसाठी जीव आसुसला आहे------

तूझ्या त्या निरागस डोळ्याची बाहुली

पापण्यात स्वतःला नकळत लपवत आहे

इतके काय लाजायचे गं

मी तुझा नि तू माझीच ना गं------

तुझे नयन बावरे भुलवतात मला

तुझ्या अस्तित्वाची स्वप्नं दाखवतात

तेव्हा माझा न मी राहतो

आपल्या प्रणयाच्या स्वप्नात रंगून जातो------

तुझे नाजूक रेशमी बाहूंचे हार

मला सारखे सारखे आठवत असतात

प्रितीच्या बंधनात अडकण्यासाठी विनवत असतात

जिकडे तिकडे तुझाच भास करत असतात-------

येना गं,तू लवकर जवळी

पाहू दे तुला अशी डोळे भरुनी

तुझ्या केवळ दिसन्यातही मला सुख आहे

त्यातही तुझ्या माझ्या मिलनाचा आभास आहे-------