ദേവീ മൂകാംബികേ

സർവ്വംസഹയാം ദേവീ മൂകാംബികേ

സർവേശ്വരീ എന്നിൽ നാക്കിൽ,

വാക്കിൽ വിഘ്നങ്ങൾ തീർത്തുതരേണം

വാണീ മാതേ സർവ്വലോക ജഗൽകാരിണീ!

ഇഹലോകപരങ്ങളിൽ വിരിഞ്ഞുകിടക്കും

അക്ഷരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ നൽവാക്കുകൾ 

നാവിൽ നിറയാൻ പ്രകാശം ചൊരിയണം

ദേവീ മൂകാംബികേ സരസ്വതീ... !

കാലമാം നേർമ്മതൻ അന്തരംഗങ്ങളിൽ

കാലത്തിനൊത്ത രചനകൾ തീർക്കാൻ

കാതിൽ വന്നുനിറയണം നല്ല ചിന്തകളും 

വാക്കുകളും അക്ഷരങ്ങളും!

താമരയിലാരൂഢമായിരിക്കും 

തവസ്വൽരൂപം ഹേമാംബികേ ജഗന്മയീ 

എൻ കണ്ണിൽ മനസ്സിൽ നിറയേണമേ സരസ്വതീശാസ്ത്രമയീ ദേവീ മൂകാംബികേ !

അമ്പത്തൊന്നക്ഷരങ്ങളും

ഹരീശ്രീഗണപതയേ നമഃഎന്നുചോല്ലുമ്പോൾ

മാനതാരിലും നാവിൻതുമ്പിലുമെൻ 

തൂലികത്തുമ്പിലും വന്നുനിറയാൻ,

കരകവിഞ്ഞു മാസ്മരികഭാവം

കൈവരാൻ വണങ്ങീടുന്നൂ വെള്ളപ്പൂക്കളിൽ

വസിക്കും വെള്ളപ്പട്ടുടുത്തവളെ, ദേവീ

അമ്മേ കൊല്ലൂരിൽ വാഴും സരസ്വതീ

ആനന്ദദായിനീ മൂകാംബികേ !

കാതോരമാംകേൾവികളിളെല്ലാം തിരു -

ജപമന്ത്രങ്ങളായ്,കാറ്റേറ്റുപാടും സർവ്വ-

ജഗത്തിങ്കലും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവല്ലോ

നിന്തിരുനാമങ്ങളാൽ,കാർത്യായനീ ദേവീ!

അവയെല്ലാമെന്നുമെൻ നാവിൽ

മന്ത്രണമായ് വിളയാടീടേണമേ സർവ്വാർത്ഥസാധികേ, 

കമലത്തിൽ വസിക്കും ദേവീ സരസ്വതീ മൂകാംബികേ... !