ಕಟ್ಟುಪಾಡಿನ ರಂಗಿನಾಟ

ಕೈಯ ತಂಬಾ ರಂಗಿನ ಬಣ್ಣವ ಹಿಡಿದು

ಆಡಹೊರಟಿಹೆನು ನಾ ರಂಗಿನಾಟ

ಬಿಳಿಯ ಬಟ್ಟೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ..

ತುಂಬಬೇಕು ಆ ಬಣ್ಣದ ಕಲೆಯೆಲ್ಲಾ......

ಸಂಭ್ರಮದ ನಡುವೆ ಬಿಕ್ಕಳಿಸುತ ಕೂತವಳನು ಕಂಡೆ

ಬಿಳಿಯ ಸೀರೆಯ ಉಟ್ಟು 

ರಂಗಿನಾಟಕೆ ಸಿದ್ಧಳಾಗಿರುವಳೆಂದುಕೊಂಡೆ....

ಕೈ ಹಿಡಿದು ಬಾ ಎಂದೊಡೆ

ಕೈಕೊಡವಿ ಒಲ್ಲೆ ಎಂದಳಾಕೆ

ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ನನ್ನದೇ ಪ್ರಾಯ ಆಕೆಗೆ

ಪತಿಯ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಆ ಹೂವಿಗೆ

ಬಣ್ಣಗಳೊಳ ಸೇರುವುದು ನಿಷಿದ್ಧವಂತೆ

ಅಂಗೈ ಅಗಲ ಸೂರಿನಲಿ

ಬಣ್ಣದ ಕನಸ ಕಾಣಲು ಬೇಲಿ ಇಹುದಂತೆ

ನನಗರ್ಥವಾಗದ ವಿವರಣೆಗಳ 

ವಿವರಿಸುವವರಾರು.....

ಬದುಕು ಒಂದು ಬಣ್ಣದ ನೌಕೆ

ಬಣ್ಣವ ತೊಡಲು ಈ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳೇಕೆ

ಬಿಳಿ ಸೀರೆಯನುಟ್ಟ ಆಕೆಯ ಮರೆತುಬಿಡುವೆನೆಂದರೆ

ಮತ್ತೇ ಮತ್ತೇ...ಕನಸಲಿ ಬಂದು

ಕೇಳುತಿಹಳು ಹೇ ಕವಿ ಮನವೇ ..

ನೀನಾದರೂ ಹೇಳು...

ಬಣ್ಣಗಳ ಋಣ ನನಗಿಲ್ಲವೇ ಎಂದು.....