વિશ્વાસ

" નિરાલી, તું બહુ જીદ્દી છે. આજે તો તારી જીદ પૂરી કરીએ. . . . કેયા ને લઈ આપણે ફનફેયર માં જઈએ. આવતાં અઠવાડિયે તો તને પૂછ્યા વગર જ હું ઈંગ્લીશ મૂવીની ટીકિટ લઈ જ આવીશ. પછી તો તારે કેયાને બાઈ પાસે મૂકી ને આવવું જ પડશે . . . તારા કોઈ બહાના નહીં ચાલે . . . સમજી ?

નિતાંતની આ ફરિયાદ એકદમ જ યોગ્ય હતી. આજે એક વરસ થવા આવ્યું બંનેના લગ્નને, પણ કેયાની ' સાવકી મા ' બની ને આવેલી નિરાલી પોતાની એક એક ક્ષણને કેયાનાં હૃદય તરફ જતી પગદંડી પર જ પાથરવા મથતી. આડત્રીસ વરસે એક વિધૂર સાથે લગ્ન કરવાનું કારણ જ આ નાની દીકરી હતી.

નિરાલીને એ દિવસ યાદ આવ્યો જ્યારે એ નિતાંતની ઘરે એની કઝીન સાથે પહેલી વાર આવેલી. . . . . . બધાં વાતોમાં હતાં ત્યારે બાજુના રૂમમાંથી વારેવારે ડોકીયું કરી જતી નાની પાંચ-છ વરસની ઢીંગલી જેવી કેયાને જોઈ એણે મનમાં કોઈ અજીબ ખેંચાણ મહેસૂસ કર્યું. . . એનું માતૃત્વ સળવળી ઉઠ્યું. . . જે ક્યારેય તૃપ્ત નહોતું થવાનું કારણ એના ગર્ભાશયમાં મોટી ખામી હતી ! અને એ જ તો કારણ હતું એના લગ્ન ન થવાનું !

જ્યારે નિતાંત તરફથી લગ્નની વાત આવી એણે તરત જ કબૂલી. . . . નિતાંત-નિરાલી એકબીજા સાથે ખૂશ હતાં. ઘરમાં શાંતિનું જ વાતાવરણ હતું. દુનિયાની નજરે બધું સરસ ગોઠવાઈ ગયું હતું. . . . . . પણ નિરાલીની નજરે હજી બધું અધૂરું જ હતું. એ કેયાની આસપાસ જ જીવતી. એનું પૂરેપૂરું ધ્યાન રાખતી. એને કોઈ રીતે પોતાની મૃત મમ્મીની ખોટ ન સાલે એમ જ વર્તતી પણ કેયા તો જાણે એનાથી અતડી જ રહેતી. આમ તો જિંદગી જીવાયે જતી હતી પણ એના ધબકારાનો જે લય ચૂકાતો હતો તે નિરાલીને ખૂબ જ ઉદાસ કરી દેતો ! કેયા એને ક્યારેય 'મમ્મી ' ન બોલાવતી. . . મોટે ભાગે તો સંબોધન કરવાનું જ ટાળતી અને ન છૂટકે બોલાવવું જ પડે તો 'આન્ટી' જ કહેતી નિતાંતના ટોકવા છતાં પણ. . . . . . ! કેયાનો વિશ્વાસ જીતવા હવે શું કરવું ? કંઈ ન સૂઝતાં નિરાલી ઉદાસ થઈ જતી.

રોજની જેમ જ આજે પણ નિરાલી, સોસાયટીના ગાર્ડનમાં કેયાને રમવા લઈ આવી હતી. બચ્ચાં પાર્ટી હિંચકા-લપસણી પર રમી રહ્યાં હતાં ને મમ્મીઓ ટોળે વળી વાતોમાં મશગૂલ હતી. નિરાલી થોડી-થોડી વારે રમતી કેયા પર નજર નાંખી લેતી હતી. અચાનક નિરાલી એ જોયું કે જોરથી ઝૂલતા હીંચકા પરથી કેયા ફંગોળાઈ નીચે પડી રહી છે. . . . એ જ ક્ષણે નિરાલી શ્વાસ ભેર દોડી. . . . ખાલી અને હજુ જોરથી ઝૂલતો હીંચકો પોતાને વાગી શકે ! એની પણ પરવાહ કર્યા વગર. . . એ ક્ષણે કેયાનું રક્ષણ કરવું. . . એજ એનું લક્ષ્ય હતું. . . . ફંગોળાતી કેયાને એના લંબાયેલા હાથે ઝીલી લીધી અને . . . . . . એં. . . એં. . . કરી રડવા માટે લંબાયેલા કેયાના હોઠ વચ્ચેથી રુદનભર્યાં શબ્દો નીકળ્યા " મ. . . મ્મી. . . . . " ને એણે બે હાથે નિરાલીને સજ્જડ ભેટતા એની છાતીમાં એક વિશ્વાસ સાથે માથું ખોસી દીધું. નિરાલી અને કેયાનાં આંસુ એકમેકમાં ભળી ક્યાંય સુધી વહેતાં રહ્યાં.