રંગોની રમઝટ

માધુરી આજ અરીસા સામે બેસી તૈયાર થતી હતી. પોતાનો જ ચહેરો અરીસામાં જોઈ મનોમન મલકાતી હતી. આજે પંચાવન વરસે પણ માધુરી પચ્ચીસની લાગતી હતી. ગોળ ચહેરો, નિખાલસ હાસ્ય, મોટી કામણગારી આંખો જોઈ એમ જ લાગે કે હજુ તે યુવાન છે.

મલયનાં મિત્રનાં ઘરે આજે ધૂળેટીની મહેફિલ રાખી હતી. ત્યાંજ મલયનો અવાજ આવ્યો,

મલય : " હેલ્લો, જાન,અરે ! તું તો જાનું મેકઅપ વગર પણ સુંદર લાગે છે ડિયર.

 મલય અને માધુરી નીકળ્યાં. ફૂલોથી ઘર શણગારેલુ હતું. સુમધુર સંગીત વાગતું હતું.

આનંદ :"અરે ! મલય કેમ છે ! તારી વાઈફ ક્યાં ?" માધુરીને જોઈ આનંદ ચોંકી ગયો ! માધુરી પણ ચોંકી ! માધુરી ભૂતકાળમાં સરી પડી.

નવી નવી કોલેજમાં આવેલી માધુરીને આનંદની મજાક કરવાની આદત અને છોકરીઓ સાથે ફ્લરટિંગ કરતો તે થોડું ગમતું નહીં. બંને પ્રેમ પંખીડા બહાર મળતાં. સદાબહાર આનંદને માધુરી દિલની સાથે પોતાનું શરીર પણ સોંપી બેઠી. એક દિવસ જ્યારે ગર્ભ રહ્યો છે એ ખબર પડી તો તેનાં પગ નીચેથી જમીન સરકી ગઈ. તેનો રૂઢિચુસ્ત પરિવાર જો આ વાત જાણશે તો શી હાલત થશે. માધુરીએ આનંદને વાત કરી. તો આનંદે કહ્યું.

આનંદ :" ડિયર, હું આ લગ્નનાં ચક્કરમાં પડવાં નથી માંગતો, મારે અમેરિકા જઈ કારકિર્દી બનાવવી છે."

આનંદનો જવાબ સાંભળી દુઃખી માધુરી ઘરે આવી. એજ સમયમાં એક ખૂબ સારાં ઘરનું માંગું આવ્યું અને આનંદની યાદોને ભૂલી માધુરી મલય સાથે પરણી ગઈ. લગ્ન પહેલાં માધુરીએ પોતાનાં પ્રેમ, પ્રેગ્નન્સી વિષે બધી જ વાત કરી હતી. મલયે કોઈપણ જાતનાં સવાલ વગર માધુરી સાથે લગ્ન કર્યા. તે પછી વેદનો જન્મ થયો. સમય જતાં મલય અને માધુરી વેદને અમેરીકામાં સેટલ કર્યો. હવે પોતે પણ અહીં આવ્યા. અચાનક જ મલય હાથમાં ગુલાલ લઈ માધુરીનાં ગોરા ગાલને રંગી દીધાં. અને મધુરી ભૂતકાળમાંથી પાછી ફરી. ત્યાં જ આનંદ અને અમી પણ આવ્યાં. એકબીજાને રંગ લગાવી ધૂળેટીની શુભકામનાઓ આપી. ત્યાં જ ગીત વાગવા લાગ્યું,

" રંગ બરસે ભીગે ચુનરવાલી, રંગ બરસે......"

મલય માધુરીનો હાથ પકડીને સંગીતનાં તાલે નાચવા લાગ્યો. આનંદનાં મોંઢા પર કોઈ પસ્તાવો દેખાતો ન હતો. માધુરી પણ પોતાનાં ભૂતકાળને દિલમાં સંઘરી મલય સાથે રંગોની છોળો વચ્ચે રંગાવા લાગી. જૂના રંગો તો કયારનાં તેનાં આંસુઓથી ધોવાઈ ગયાં હતાં. બસ, હવે તો પ્રેમનાં, વિશ્વાસનાં રંગે માધુરી, મલય સાથે રંગાવા માંગતી હતી.