રિસાઈ રેલાઈ ન જા

પ્રેમ જ્યારે રૂઠીને દૂર ચાલે, ત્યારે દરેક જુના કોઈ પણ સ્મરણ સ્મૃતિમાં સમાઈ જાય છે. એક ફોટા જેવી  એકલ પળ,ચાલતી છે પણ સ્થિર લાગે છે. આ પ્રસુતિ રચના એ ક્ષણોને બોલાવે છે જ્યારે હૃદયની રાણી રિસાય છે, ત્યારે છાયાંના ઓછાયા એવા ફોટામાં   વાલમની  તેની પ્રીત સાથેની વાતો શ્વાસ લેતી રહે છે. શબ્દોના આ ઝરણામાં રીસ, રોશની અને સમજાવટ ની રૂમઝૂમ્ બોલાવતો પ્રીતમ  પોકારે છે 

રિસાઈ રેલાઈ ન જા

વાલમથી વાંસળી છૂટી જશે,
સૂરની કલ્પના ઊડી જશે,
ચાંદથી ચાંદની રિસાય જો,
રાતની રોશની ચૂકી જશે…
વ્હાલ તણું વીંઝતી જા,
રિસાઈ રેલાઈ ન જા…

          પાંખ વિના પંખી ઉડે નહિ,
          પ્રેમ વિના જીવન ઝળકે નહિ,
          અહમનો આંધાર,  ફળશે નહિ,
          હૃદયની વાટ કોઈ સંકારે  નહિ…
         ચુપ ન રહી, બોલી જા,
         રિસાઈ રેલાઈ ન જા…

તું જ મનની મૌસમ લાગે,
શબ્દે સંગીત સૂર ઝાંજે,
સાંજ તારા વિના સૂની પડે,
શ્વાસ લઉં તો ઊંઘ ન  આવે…
હવે હસતી થઈ જઈ જા,
રિસાઈ રેલાઈ ન જા…

          મહેક તારી હોશ હરે છે મારી,
          મૂંગી વેદના તારી રહે હવે મારી,
          ખેર કર આ ભવની પ્રીત મારી,
          તું વાલમ ને તુંજ વાંસળી મારી…
         આંસુ જે હતાં તે થયાં ખાલી,
         આમ રિસાઈ રેલાઈ ન જા…

          ફોટો જોતાં જોતાં યાદ ઘેરી બની,
          તું સાથેજ છે,મન એવું બેઠું માની

          તું નથી ,આ તો ચહેરો  છે હાથ

          ફોટે તો હજુ છીએ આપણે  સાથ  …

         ચીતડુ વદે ,વાત મારી  છે અધૂરી …
         આમ રિસાઈ રેલાઈ ન જા…