છોટી તકરાર ~વડા,પાવભાજી વાયબ્સ.

“છોટી તકરાર ~વડા,પાવભાજી વાયબ્સ”

બાંદ્રાની ગલીઓમાં સવારે ધુમ્મસ, અને લારીઓ ઉપર વડાપાવની લાંબી લાઈન . એ જ લાઇનમાં ઊભો,
સખારામ, જાજો, મસ્ત, થોડો ઓવર-કૉન્ફિડન્ટ, પોતાને Ranbir of Bandra સમજે એવો.

અને લાઈનના બીજા છેડે—
શાન્તા , શાંત, classy, એ તો માત્ર ઓફિસ જતી વખતે વડાપાવ લેવા ઊભી, પણ આજે કુદરતે કોઈ નવો ખેલ ગોઠવ્યો હતો.

લાઈન લાંબી પણ હજુ લારી વાળો ઢીલો હતો અને સખરામ, લૌકારીયા....
“ए भाई, थोड़ा फास्ट કરો ना… ऑफिस में बॉस वाट लगा देगा!”
શાન્તા હસી પડી, “तो फिर जल्दी निकला करो न… टाइम मैनेजमेंट नाम की चीज़ सुना है?”

સખારામ: “ए मिस, मुझे टाइम मैनेजमेंट मत सिखाओ… लाइફ में सिर्फ ट्रાફिक और लव को किसी ने मैनेज नहीं किया है!”


---
સખારામ નો નંબર આવ્યો પણ લારીવાળા પાસે હવે છેલ્લો એકજ વડાપાવ બચ્યો.
બન્નેના હાથ same time બ્રાઉન પેપર ની થેલી પર.
આંખોમાં awkward shock.

“ए, ये मेरा है!” સખારામ.
“Excuse me? पहले मैंने पकड़ा था!” શાન્તા .

વડાપાવ-વૉર ચાલે…
અને vendor એ declare કરી દીધું—“અરે બચ્ચાઓ, અડધો-અડધો લ્યો ને, લાંબા  picture મા પણ half-interval હોય છે!” મારા તરફથી ફ્રી.... લહેર કરો ખાવ અને યાદ રાખજો...નાં ભૈયા બિલ બનાવો ઔર લો એ દસ નાં નોટ . મુજે મુફ્ત કી એલર્જી હૈં.

બન્ને awkwardly share કરે.
એક જ વડાપાવ માંથી બે બાઇટ…
અને શરુ થયો....Rom-com contract signed.


---
બીજે દિવસે કુદરત teno બાકી ખેલ કરતી હતી.
ચર્ચગેટ સ્ટેશન  પાસે બંને પાછા ટકરાઈ ગયા.
શાન્તા નાં હાથમાં કાપુચિનો કોફી , રોહિત પાસે ચોકલેટ ડેરીમિલ્ક.
સમ સામે ટકરાતાં,કોફી છાંટાઈ શર્ટ પર  , ચોકલેટ ઉડી સ્કર્ટ પર .

“ओह सॉरी!” “ए सॉरी नहीं—कपड़ा बर्बाद हो गया!”

થોડી ગોટાળો…
થોડી મસ્તી…
અને પછી laughter.

સખારામ  ટાઈમ સેટ કર્યો અને હવે રોજ local train માં side-by-side બંનેનું  એન્કાઉન્ટર થવું ચાલુ .એક દિવસ seat share,
બીજે દિવસે છત્રી share,
ત્રીજે દિવસે વરસાદ romantic background music બની ગયો.

સખારામ finally બોલી પડ્યો—
“ए , तू ना… मेरे लाइफ की असली cutting chai है… बिना तेरे कुछ गुल नहीं लगता!”

શાન્તા blush કરી:
સખા ડાર્લિંગ “तुम?  ઔર तुम्हारा charm… पुणे की misal जैसा—spicy બુટ મુજે તો એટ્રેક્ટિવ લગતા હૈં !”
આજ શનિવાર હાફ ડે ડ્યુટી, બાકી છુટ્ટી, દોનો..Marine Drive ની લહેરો સામે પાળીએ બેઠા ,
સખારા  pocket માંથી small paper bag કાઢે—

શાન્તા “इसमें ring नहीं है… ये रहा हमारा पहला half-વડાપાવ bill.
अगर तू ready है… तो आज से हम दोनों full plate बन जाए?”

મનાલી હસતાં બોલી—
“Done! But one condition…
Half-વડાપાવ નહીં, full love story!”

બન્ને હસી પડ્યા…
અને Mumbai skyline એ clap મારી દીધું.


--

આ લાઈનોને પરફેક્ટ મુંબઈયા રોમેન્ટિક કોમેડી ક્લાઈમેક્સ તરીકે ગોળ-મટોળ, મસ્ત flow સાથે 이렇게 મૂકીએ:


---

Marine Drive ની મુલાકાત પછી મુક્કા   - લાત બંધ છોટી મોટી ટી તકરાર બંધ અને ઇલુ ઇલુ ચાલુ. હવે everyday routine માં—,
“ए Shanta तू हमेशा लेट क्यों आती है?”
“और  સખા तुम हमेशा ओवरएक्टिंग क्यों करते हो?”
પણ આ ગુટુર=ઘુ નું કોઈ ટેન્શન  નહીં—આ ટકરાવ  રોમાન્સ  ને સ્પાર્ક  કરતો હતો.
ટ્રેન  ની સીટ , ઑટો ની લાઈનો, કટીંગ  - ચાઈ … બધે જ મસ્ત ઝઘડા અને હિંડન  સ્માઈલ..
એક શનિવારે ચોપટી એ 
બંને પાવભાજી વાળા પાસે પહોંચ્યા, જ્યા તેમની love સ્ટોરી  નાં ટ્રેલર નું રીલ શરૂ થવાનું હતું .

સખારામ બોલ્યો:
“देख Shanta, पहले हमारी fight होती थी…फिर वो life કી flight  में તેરા प्यार घुस गया…
प्यार મેરા इकरार बन गया…
और आज—
इस पावभाजी वाले के यहाँ…
हम दोनों का हार-हार करके winner बन ગયે."

શાન્તા એ એકજ પ્લેટની be ચમચી માંથી એક ચમચી એ તીખી ભાજીનો bite લીધે:

“हाँ… સખા, ચાલ તું શુરુ હોજા.....छोटी આપની छोटी तकरार…
અબ प्यार बन गई…
प्यार इकरार बन गया સમજ …મેરે રણબીર 
और यहाँ— इस पावभाजी वाले के ठेले पर,हम दोनों एक-दूसरे के સાથી बन गए.”

પાછળથી ભાજીપાંવ વાળો બોલે છે બોલી પડે:
“अरे ओ, લૈલા-મજનુ..! पावभाजी તીખી ખાવ … प्यार મીઠાં रखियो!”

બન્ને હસી પડે—
અને મુંબઈની ચોપાટી એ 
છોટી છોટી તકરાર પણ મીઠી love-story ની શરુઆત બની ગઈ .


---