અબોલા
અબોલા
સૂરજ ડૂબવાની તૈયારીમાં હતો. આલાપ ફ્રેશ થઈ નીચે ગાર્ડનમાં ગયો. ત્યાં નાનાં બાળકો ફૂટબોલથી રમતાં હતાં. એકાએક બોલ તેની પાસે આવતાં એક બાળક લેવાં આવ્યો. તેનાં વાંકડિયા વાળ, ગોળમટોળ રૂપાળો ચહેરો જોઈ આલાપે તેને નામ પૂછ્યું. તો તે બોલ્યો....
" આરવ " તેની મીઠડી બોલી અને હાવભાવ જોઈ આલાપને અનાયસે જ તે ગમવા લાગ્યો. આવું રોજનું થતું આલાપ બેઠો હોય અને બાળકો રમતાં હોય. આરવ પ્રત્યે કોણ જાણે આલાપને લાગણી થતી.
એક દિવસ આરવ રમતાં રમતાં પડી ગયો. તેનાં માથામાંથી ઘણું લોહી વહેવા લાગ્યું. આલાપ જલ્દીથી આરવને હોસ્પિટલ લઈ ગયો. કોઈએ આરવની મોમને જાણ કરી તો તે હોસ્પિટલ પહોંચી. આરવનાં માથાં પર પટ્ટી જોઈ તે રડવા લાગી. ત્યાંજ પાછળથી આલાપ બોલ્યો......
" મેમ, આરવ હવે ઠીક છે."
તો આરવીએ પાછળ વળીને જોયું તો તે ચોંકી ગઈ !
" આલાપ તું ? અહીં ? "
ગભરાયેલી આરવી આલાપને ભેટીને ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડી. વરસોનાં અબોલા તૂટી ગયાં.
આલાપ બોલ્યો.....
" આરવ તારો દીકરો છે ? "
આરવી બોલી.......
" મારો નહી, આપણો .."
આલાપ હવે સમજી ગયો. તે ભૂતકાળમાં સરી પડ્યો.....
એક દિવસ વરસાદ ખૂબ વરસતો હતો. રાત થવા છતાં આરવી હજુ જોબ પરથી આવી ન હતી. થોડીવાર પછી આરવીને તેનાં બોસ ઘરે છોડવાં આવ્યાં. આલાપ પહેલેથી જ ગુસ્સામાં હતો અને પલળેલી આરવીને તેનાં બોસ સાથે જોઈ આલાપ અને આરવી વચ્ચે ઝગડો થયો. આજે આરવી તેની પ્રેગ્નન્સીની ખબર આલાપને આપવાની હતી. આલાપનો શંકાશીલ સ્વભાવ અને જિદને કારણે આરવી આલાપને છોડી ચાલી ગઈ. જીદી આલાપે પણ કયારેય આરવી સાથે વાત કરી નહીં.
હવે આટલાં વર્ષો પછી બંને મળ્યાં. આરવ, આલાપ અને આરવીનો જ દીકરો છે. તે જાણી આલાપની જિદ પણ ઓગળી ગઈ. બંનેનાં વરસોનાં અબોલા એક માસૂમ બાળકનાં કારણે તૂટી ગયાં.