ઊઠ, ઊભો થા

દીન બની ખુદને જોતો કાં બેઠો તું,

ઊઠ ! ઊભો થા પ્રખર સહરા રણમાં ચાલતો થા,

મજદૂરી કે મજબૂરી છોડી દે તું,

ઊઠ ! ઊભો થા પરિશ્રમનો પારસ ચમકતો થા,

અશ્રુ વહેતો ના પડી રહેતો તું,

ઊઠ ! ઊભો થા મક્કમ નિર્ધાર પાથરતો થા,

અંધકારની કાલિમા દૂર કરતો તું,

ઊઠ ! ઊભો થા તેજ કિરણે જાગતો થા,

મળતો જ્વલંત વિજય વિશ્વે તું,

ઊઠ ! ઊભો કર જનને નવયુગ આપતો થા.