થયો સંચાર

સૂમસામ વાટડીએ વેરાન દુર્ગનો એકલો અટૂલો ઝરૂખો,

વિસરાઈ વસ્તી સમયને વહાણે ભૂલ્યો પગરવ ઝરૂખો !

નિત નવાજતો સ્વર્ણ કિરણે ભોરે આદિત્ય પ્રથમ એને,

કેમ થઈ કાયમ નિશા ઘનેરી રે, નસીબને કોસતો ઝરૂખો !

નિહારતી રાહ ઝરૂખડે કન્યા કોડીલી પિયુ આવનની કદી,

એનાં અશ્રુનો સાક્ષી આજ ખેરવી કાંગરા રડતો ઝરૂખો !

પલટાયાં યુગાંતરો તોય લાગતો અડીખમ વિજય સ્મિતે,

વીંટળાઈ એકલતાથી મૌનગર્તામાં ઝરઝર ધસતો ઝરૂખો !

કરતું આશ્વાસિત જોડલું પારેવાનું છજે તણખલાં મૂકી, 

દીપાવલી નાના શા સંચારે સળવળ્યો એ સ્તબ્ધ ઝરૂખો !