થાકી જવાય છે

પરાયા છે અહીં પોતાના ને

પોતાના જ છે પરાયા અહીં,

અધૂરાં આ સંબંધ નિભાવવામાં

હવે થાકી જવાય છે..........

રાહ નથી નિશ્ચિત ને

તોય પંથ છે લાંબો ઘણો,

મંઝિલ સુધી પહોંચતા રાહીથી

હવે થાકી જવાય છે........

ભેદ ન સમજાય પરાયાં ને પોતાનાનો

કોની કરવી દરકાર હવે અહીં

ખોટી પરવાહ કરવામાં,

હવે થાકી જવાય છે...........

દાદ મળે જો ભરી મહેફિલમાં

તો દિલ થાય છે ખુશ ઘણું-ઘણું,

પણ ખોટી ખુશામતથી

હવે થાકી જવાય છે........