નિશાન જિંદગીનું

આ મારા બે હાથને બધેજ લંબાવ્યા કરું છું,

ભવ્ય ભીખ એક દોસ્તીની માંગ્યા જ કરું છું.

દરિયાના તોફાનથી તો વાકેફ છું હું પૂરેપૂરો,

છતાંયે એમાં આ કશ્તીને ઉતાર્યા જ કરું છું

મહોબ્બતના અંજામથી નથી બેખબર હું યારો,

તોયે જેટલી થાય એટલી વધું કર્યા જ કરું છું.

દિલને કેન્દ્રમાં રાખીને સંકોચાઈ જાઉં ભલે ને,

ક્ષિતિજની પરવા કર્યાં વગર વિસ્તર્યા જ કરું છું.

આ હર શ્વાસ લેવાય છે મોતને લક્ષમાં રાખીને,

નિશાન જિંદગીનું પલપલ એમ વિન્ધ્યા જ કરું છું.

"પરમ"ની પાછળ ભલેને રોઈ રોઈને હું મરી જાઉં,

સ્મિતને સદા "પાગલ" ફૂલ બનીને વહેંચ્યા જ કરું છું.