“સ્ત્રી..”

હા, હું છું એક નારી

સાજ-શૃંગાર વીણ અધૂરી.

ને વ્હાલા મુજને,

નવલખા આભૂષણ.

પહેલું મારું આભૂષણ

છે લાજ, શરમ ને સંકોચ;

જેના વીના હું લાગું,

ન કામણગારી.

બીજું રે આભૂષણ

મારું મર્યાદા;

તેના વિના નહીં

રે કોઈ શોભા અનેરી.

ત્રીજું આભૂષણ

બની મારી

મમતા ને કરુણા;

જેના થકી હું તો

પોખાતી.

ચોથા આભૂષણે

કહેવાતી હું સુંદર

એ છે ચપળતા;

એના વિના રહું

તો કિંમત રહે

કોડીની.

પાંચમું આભૂષણ

એતો પ્રાણ પ્યારુ

મુજને,એતો ચારિત્ર્ય;

એના થકી સઘળા

શોભે શણગારને

બનું સંપન્ન નારી.

અરેરે રેરેરે

મારા રેશમી અંગો

મઢાયા નવનીત

આભૂષણે,

કિન્તુ કહ્યાં જે

પંચમુખી આભૂષણો

એ વીણ અમ નારીજાતનું

ન ટકી શકે અસ્તિત્વ.