સમયના માપણે મોજથી જીવી લઇએ.

જીંદગીની કશમકશમાં આપણે,

મોજથી જીવી લઇએ,

ભલે આવે દુ:ખ-દર્દ એના તાપણે,

મોજથી જીવી લઇએ.

કદી ભરતી ને વળી કદી ઓટ,

એ તો ક્રમ છે કુદરતનો,

રાખી ધીરજને પછી ડહાપણે

મોજથી જીવી લઇએ.

ન જાણ્યું'તું જાનકી નાથે,

કાલ સવારે શું થવાનું છે,

ફિકર છોડો, સમયના માપણે

મોજથી જીવી લઇએ.

આંખ છે આ તો સુખ-દુ:ખમાં,

છલકતી રહેવાની,

ખુશીના આંસુ ભરી લો પાંપણે,

મોજથી જીવી લઇએ.

ગાડી-બંગલાને ધન-દોલત,

મળે કે ન મળે શું થયું ?

એક ગજ કાપડના ખાંપણે,

મોજથી જીવી લઇએ.