સમય
સમય
કીડીવેગે વીતતો સમય
અસંખ્ય ઘાવોને
ફરીથી
તાજા કરી દે...
પછી
મન પણ
એ ઘાવો ને
ખોતરી ખોતરીને
અનહદ પીડા સાથે
રક્તના ટશિયા
અને
રક્ત રંજીત યાદો...
માથા પછાડી
છુટકારો માંગે...
તન ને મન એમ કયાં છોડે?
ગુંગળાવી
બસ,
જીવ કંઠે લાવી...
અટ્ટહાસ્ય મારી વિવશતા પર.