સૌંદર્યરસ

સ્નેહ સથવારે ખુશાલ જીવનની કેડી માંડ-માંડ કંડારી,

ખુશી-ગમનાં ઉછાળથી આયખાની સિદ્ધિ સમજાણી,

એકાદ મનચાહી પળે સૂરજની લાલિમા મનમાં બાંધી,

પછી રોશની ધરી પાલવે તો સૌ કોઈએ ઉછીની માંગી,

આભના ચાંદ સમી વધ-ઘટ જીવિકાની ઘટમાળ ચાલી,

સુખ-દુઃખ સથવારથી આવરદાની ગાડી કાયમ હંકારી,

નજરમાં રાખી હતી હંમેશ સત્ય પારખવાની કૂચી છતાં,

ગણ્યું બધું આડંબર, મિથ્યાભાસને આંખોથી પિછાણી,

જીવનની ગતિ કદી ન ફગે એમ લાલિમા એવી જ રાખી,

ઘટમાળ રોકી કાઠે ને 'સોનુ' સૌંદર્યરસની સુવાસ ચાખી.